Μόνο με πανεργατικό και λαϊκό ξεσηκωμό μπορούμε να ελπίσουμε και να διεκδικήσουμε στα σοβαρά την ανατροπή των πολιτικών τρόικας - συγκυβέρνησης - Ε.Ε.

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΗ  Σαράντου

 Αναπληρωτή Πρόεδρου της Διοίκησης του Ε.Κ.Αρκαδίας

Η τρικομματική συγκυβέρνηση υλοποιώντας μέχρι κεραίας τις επιταγές της τρόικα, και του ελληνικού κεφαλαίου προχωρά σε εγκληματική λεηλασία όσων έχουν απομείνει από τα εργατικά - λαϊκά εισοδήματα και δικαιώματα, με στόχο δήθεν την αποφυγή της χρεοκοπίας, ενώ οδηγεί ολοταχώς στη χρεοκοπία του λαού. Η επαναδιαπραγμάτευση που είχαν «υποσχεθεί» τα κόμματα που συγκυβερνούν αποδείχθηκε όνειρο θερινής νυκτός. Αυτό που έμεινε είναι τα 11,5 δις ευρώ (που θα ξεπεράσουν τα 20 δις τελικά). Η κυβέρνηση, με το νέο πακέτο σφαγιαστικών περικοπών των 11,5 δις ευρώ προωθεί: Νέα τεράστια μείωση μισθών και συντάξεων, μείωση ή κατάργηση κοινωνικών και προνοιακών επιδομάτων (ΕΚΑΣ, οικογενειακά, αναπηρικά, πολυτεκνικά κλπ), κατάργηση ή  συγχώνευση εκατοντάδων δημοσίων οργανισμών, εφεδρεία και απολύσεις εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, μέχρι να συμπληρωθεί ο αριθμός των 150.000 αποχωρήσεων μέχρι το 2015, συγχωνεύσεις - καταργήσεις νοσοκομείων, σχολείων, παιδικών σταθμών, αναστολή νέων προσλήψεων, περιορισμό των δημοσίων δαπανών για παιδεία, υγειονομική και φαρμακευτική περίθαλψη. Ταυτόχρονα οι πρόσφατες κυβερνητικές «διαρροές» περί νέων απαιτήσεων της τρόικας στον ιδιωτικό τομέα, δηλώνουν ότι έρχονται κατ’ απαίτηση των εργοδοτών νέα αντεργατικά μέτρα που αυξάνουν στο έπακρο την εκμετάλλευση με διεύρυνση της ελαστικής εργασίας, με κατάργηση του πενθήμερου και του οχτάωρου, με γενίκευση της εκ περιτροπής εργασίας, με δραστική μείωση των μισθών και κατάργηση της αποζημίωσης για τις απολύσεις. Η ανεργία έσπασε στη χώρα μας όλα τα μεταπολεμικά ρεκόρ, έχει φτάσει ήδη 24-25% και προβλέπεται να φτάσει στο τέλος του χρόνου το εφιαλτικό 28 - 30%. Οι μαζικές απολύσεις εργαζομένων έχουν γενικευτεί. Ο δημόσιος και κοινωνικός πλούτος της χώρας ξεπουλιέται αντί «πινακίου φακής». Η εκποίηση της Αγροτικής Τράπεζας, Τ.Τ και των δημοσίων επιχειρήσεων και υποδομών στρατηγικής και κοινωνικής σημασίας αποτελεί εθνικό έγκλημα, υπονομεύει ουσιαστικά το μέλλον της χώρας. Η μείωση μισθών και συντάξεων συνοδεύεται με τεράστια φορολογική επιβάρυνση εργαζομένων και συνταξιούχων με υπεραυξημένο φόρο εισοδήματος και τα χαράτσια που τον συνοδεύουν. 

Επί 2,5 χρόνια βιώνουμε την πλήρη ανατροπή των εργασιακών, μισθολογικών, ασφαλιστικών, κοινωνικών, δημοκρατικών δικαιωμάτων μας. Έχουμε γυρίσει ένα αιώνα πίσω.

Μπροστά σ’ αυτές τις εξελίξεις δεν υπάρχει κανένα περιθώριο αναμονής. Ο χρόνος τρέχει επικίνδυνα για τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα. Την ώρα που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να δώσει τη χαριστική βολή στους εργαζόμενους και στη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, οι πλειοψηφίες στη ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ παραμένουν «σιωπηλές». Οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι άνεργοι πρέπει να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας, κάνοντας όλες τις απαραίτητες τομές για να νικήσουν οι αγώνες.

Αυτό απαιτεί μια άλλη κατάσταση στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα, με αλλαγή των συσχετισμών. Με ενωτική προσπάθεια στη βάση, στα πρωτοβάθμια σωματεία, με διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας, με συντονισμό των συνδικάτων, με αποφασιστικές μορφές πάλης, με συσπείρωση των ανέργων και των ελαστικά εργαζόμενων. Απέναντι στη σφοδρή, ολομέτωπη και καλά σχεδιασμένη επίθεση το εργατικό κίνημα θα πρέπει άμεσα να οργανώσει την αντίσταση των εργαζομένων και να συμβάλει στην κινητοποίηση της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας.

Η οργάνωση της αντίστασης δεν μπορεί να εξαντληθεί σε μια αιφνιδιαστική εξαγγελία απεργίας μέσω μιας ανακοίνωσης. Απαιτείται τα συνδικάτα να αναπτύξουν κινητικότητα σε όλα τα επίπεδα, πολύμορφες δράσεις που θα κορυφωθούν με  Γενική Απεργία με στόχο τη γενικευμένη πολιτική σύγκρουση με την κυβέρνηση και την επίθεση. Η Απεργία θα πρέπει να προετοιμαστεί με μαζικές διαδικασίες στους χώρους δουλειάς, περιοδείες και οργάνωση δράσεων και γι’ αυτό απαιτείται να προχωρήσουμε χωρίς καμία καθυστέρηση. Ζητούμενο σήμερα είναι ο παλλαϊκός - γενικός ξεσηκωμός με αποφασιστικούς αγώνες διαρκείας, με αμεσότητα στην αντίδραση, αλλά και σχέδιο, πρόγραμμα και προοπτική. 

Ξαναπιάνουμε το νήμα των μεγάλων κινητοποιήσεων και αγωνιζόμαστε για: Να μην ψηφιστούν τα εφιαλτικά μέτρα των 11.5 δις. Να ακυρωθούν τα μνημόνια, η δανειακή σύμβαση και όλο το νομοθετικό πλαίσιο που σκλαβώνει τον λαό στην δικτατορία του κεφαλαίου. Για την αποδέσμευση της χώρας από την Τρόικα, τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους για την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας και την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών. Η αρχή του νέου γύρου μαζικών δυναμικών κινητοποιήσεων έγινε το Σάββατο 8/9 στη Θεσσαλονίκη, στα συλλαλητήρια της ΔΕΘ. Το αίτημα για ενωτικούς αγώνες των εργαζομένων, των ανέργων, των συνταξιούχων, των νέων, των γυναικών και όλων των κοινωνικών ομάδων που πλήττονται από την κρίση και τις κυβερνητικές πολιτικές προβάλλει πλέον επιτακτικά και αυτό φάνηκε από τις διαδηλώσεις της ΔΕΘ.

Δεν πάει άλλο - Ξεσηκωνόμαστε όλοι -  Έξω η Τρόικα - Δεν πληρώνουμε τα χρέη τους. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ  ΛΥΣΗ! 

Ή θα συνεχιστεί ο αργός μας θάνατος ή θα συστρατευθούμε σε αγώνα για την ανατροπή της πολιτικής που οδηγεί στον εργασιακό μεσαίωνα, σαρώνει δικαιώματα και κατακτήσεις, σκορπώντας τη φτώχεια, την ανεργία, τη δυστυχία.