Δύο διατάξεις, του υπό κατάρτιση ενεργειακού νομοσχεδίου, προβληματίζουν τις τελευταίες ημέρες

Δύο διατάξεις, του υπό κατάρτιση ενεργειακού νομοσχεδίου, προβληματίζουν τις τελευταίες ημέρες ακόμη και το αρμόδιο Υπουργείο, καθώς γνωρίζει ότι θα μπορούσαν να «κοπούν» από την Κομισιόν, εφόσον θεωρήσει πως «υπονομεύουν» την ανεξάρτητη λειτουργία της νέας θυγατρικής της ΔΕΗ στα δίκτυα, του λεγόμενου ΑΔΕΣΜΗΕ.

Η πρώτη, αφορά στην εμπλοκή του «Οργανισμού Ασφάλισης Προσωπικού» (ΟΑΠ) της ΔΕΗ στα δίκτυα μεταφοράς, αφού το νομοσχέδιο προβλέπει ότι το ασφαλιστικό κεφάλαιο των εργαζομένων στη ΔΕΗ, δηλαδή το Ταμείο τους, θα έχει παρουσία και στις θυγατρικές της. Με άλλα λόγια, ο ΟΑΠ –ΔΕΗ αποκτά ιδιοκτησιακή συμμετοχή μέσω του ΑΔΕΣΜΗΕ και στο εθνικό δίκτυο μεταφοράς, κάτι που άλλωστε ισχύει ήδη σήμερα. Με τη διαφορά ότι αυτό σήμερα ανήκει στη μητρική εταιρεία, και όχι σε ένα φορέα που φιλοδοξεί να αποτελέσει έναν αμερόληπτο, ανεξάρτητο- όπως λέει το όνομά του- διαχειριστή του εθνικού συστήματος μεταφοράς.

Η δεύτερη επίμαχη διάταξη, προβλέπει τη δυνατότητα στο προσωπικό τόσο της ΔΕΗ όσο και του ΑΔΕΣΜΗΕ να υπογράφουν για τη ρύθμιση των εργασιακών τους σχέσεων, κοινή συλλογική σύμβαση εργασίας με το συνδικάτο της ΓΕΝΟΠ. Η πρόταση δηλαδή είναι τα ίδια προνόμια και εργασιακές σχέσεις που θα διέπουν τους εργαζομένους της μητρικής εταιρείας, να διέπουν και το προσωπικό του ανεξάρτητου διαχειριστή.

Το αγκάθι της περιουσίας…

Η πρώτη ρύθμιση, αυτή για τη συμμετοχή του ΟΑΠ στα δίκτυα, αφορά στο γνωστό ζήτημα, που θέτει η ΓΕΝΟΠ κάθε φορά που γίνεται λόγος για ιδιωτικοποίηση ή πώληση μονάδων, και που σχετίζεται με το γεγονός ότι σημαντική περιουσία του ασφαλιστικού ταμείου των εργαζομένων είναι ενσωματωμένη στα πάγια της επιχείρησης. Κι αυτό, επειδή η ΔΕΗ από τότε που ιδρύθηκε τη δεκαετία του '50 ως στα τέλη της δεκαετίας του '90, δεν κατέβαλε τις εργοδοτικές εισφορές στους εργαζόμενους της, αλλά τις χρησιμοποιούσε για την ανάπτυξη των ηλεκτροπαραγωγικών της µμονάδων µε τη συμφωνία ότι αυτή θα καταβάλει τις συντάξεις τους. Ένα ζήτημα που θα μπορούσε να είχε διευθετηθεί οριστικά όταν η ΔΕΗ μπήκε το 2001 στο χρηματιστήριο, αλλά η ευκαιρία χάθηκε οριστικά. Διότι τότε συμφωνήθηκε μια ενδιάμεση λύση : το Δημόσιο να καταβάλει σημαντικό µέρος των συντάξεων, (γύρω στα 400 εκατ. ευρώ κατ' έτος) ο ασφαλιστικός φορέας της ΔΕΗ να εισπράξει µέρος των εσόδων της µετοχοποίησης αλλά και µετοχές (γι' αυτό και σήµερα ο ΟΑΠ - ΔΕΗ είναι ένας από τους µεγαλύτερους µικρο-µετόχους της ΔΕΗ) και ένα τρίτο µέρος να παραμείνει ενσωµατωµένο στα πάγια της ΔΕΗ.

Τι είπαν οι εργατολόγοι - το γαλλικό μοντέλο

Το ερώτημα, που απασχολεί ακόμη και το ίδιο το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, δεν είναι το κατά πόσο τα δύο αυτά σημεία, συνάδουν με το ελληνικό δίκαιο, αλλά το κυριότερο, αν συμβαδίζουν με το πνεύμα της Οδηγίας για το 3ο Ενεργειακό Πακέτο. Τις τελευταίες εβδομάδες, οι εργατολόγοι που έχουν επιστρατευτεί, ακριβώς για αυτό το λόγο, έχουν αποφανθεί ότι τόσο στη μία όσο και στην άλλη περίπτωση, πρόβλημα νομικό, δεν φαίνεται να υπάρχει.

Το παράδειγμα RTE- EDF

Εξάλλου το μοντέλο της μετοχικής συμμετοχής του ασφαλιστικού ταμείου της μητρικής στα πάγια του εθνικού διαχειριστή, εφαρμόζεται ήδη στη Γαλλία. Διότι ο διαχειριστής του γαλλικού συστήματος δικτύων, που ονομάζεται RTE, είναι 100% θυγατρική της EDF, της εθνικής εταιρείας ηλεκτρισμού. Αλλά στην Γαλλία και γενικότερα στις χώρες της Β. Ευρώπης η μετοχική σύνθεση ενός εθνικού διαχειριστή, δεν εμποδίζει την ανεξαρτησία της εταιρείας. Έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι αν και το Ταμείο έχει δικαιώματα στην περιουσία, το Δ.Σ. του διαχειριστή είναι ανεξάρτητο, και δουλεύει σωστά. Και βέβαια, εδώ υπάρχει μια ουσιώδης διαφορά με την Ελλάδα : Στη Γαλλία και σε πολλές άλλες βόρειο-ευρωπαϊκές (και όχι μόνο) χώρες, η αγορά ηλεκτρισμού είναι πολύ πιο σύνθετη από τη δική μας, αφού εκτός της ημερήσιας αγοράς υπάρχουν κι άλλα μοντέλα, (π.χ. τα διμερή συμβόλαια), γεγονός που την καθιστά πιο αποτελεσματική.

Οι προβληματισμοί

Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι τόσο το αν στέκει νομικά η συμμετοχή του ΟΑΠ στα δίκτυα, αλλά το κατά πόσο θα πεισθεί η Κομισιόν, ότι στη περίπτωση της Ελλάδας, κάτι τέτοιο θα επιτρέψει την ομαλή λειτουργία του διαχειριστή.

Ο ίδιος προβληματισμός, ισχύει εν πολλοίς και για την άλλη ρύθμιση του κειμένου, αυτή που αντιμετωπίζει τη ΔΕΗ και τις θυγατρικές της ως ένα όμιλο, που θα μπορεί να συνάπτει συλλογικές συμβάσεις εργασίας με τη ΓΕΝΟΠ.

Πόσο πράγματι ανεξάρτητος μπορεί να είναι ο «Ανεξάρτητος Διαχειριστής Εθνικού Συστήματος Μεταφοράς» όταν ο εργαζόμενος σε αυτόν, θα έχει τα ίδια συμφέροντα με εκείνα του εργαζόμενου στο βασικό παίκτη της αγοράς που ο ίδιος υποτίθεται ότι θα ελέγχει ;

Ανάρτηση: 25-3-2011 - energypress.gr