Χρόνια Πολλά, Καλή Χρονιά με Υγεία και Αγωνιστικά!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Με Υγεία, Αισιοδοξία, Ελπίδα, Αλληλεγγύη

 και Δύναμη για να κάνουμε το 2013

 ΕΤΟΣ ΑΝΑΤΡΟΠΩΝ 

για την χώρα, τη ΔΕΗ 

και τους εργαζόμενους

ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ: Για ένα Συνέδριο Διεκδικητικού και Αγωνιστικού προσανατολισμού και όχι Συναίνεσης και Υποταγής

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΗ  Σαράντου

Μέλος του Δ.Σ του Σωματείου Ορυχείων - Σταθμών (Σ.Ο.Σ.) Δ.Ε.Η  Μεγ/λης  

Υποψήφιος στο Ψηφοδέλτιο της 

«ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ  ΕΝΟΤΗΤΑΣ

 ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ  ΔΕΗ»

Στις 21-23 Οκτωβρίου 2012 πραγματοποιείται το 35^ο Εκλογοαπολογιστικό Συνέδριο της ΓΕΝ.Ο.Π/Δ.Ε.Η σε μια νέα φάση συνέχισης της νεοφιλελεύθερης επίθεσης στα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα και σε μία κρίσιμη περίοδο για την προοπτική της Επιχείρησης. Το Συνέδριό αυτό δεν είναι όπως τα προηγούμενα.

Η χώρα βρίσκεται υπό οικονομική κατοχή και ο λαός μας είναι υποτελής ενός χρέους που δεν δύναται να εξοφληθεί ή να εξυπηρετηθεί. Όλα τα «μέτρα σωτηρίας» που πάρθηκαν αποδείχτηκαν καταστροφικά για εργαζόμενους και μικρομεσαίους. Μόνοι ωφελημένοι οι τράπεζες και οι μεγαλοβιομήχανοι ενώ η χώρα βουλιάζει και δεν φαίνεται φως στον ορίζοντα.

Οι διεθνείς τοκογλύφοι και οι διεθνείς οργανισμοί της «παγκοσμιοποίησης» απαιτούν την εκποίηση της χώρας. Δημόσιος και ιδιωτικός πλούτος, έδαφος και υπέδαφος, βουνά και θάλασσες ετοιμάζονται να πωληθούν και να παραχωρηθούν προς εκμετάλλευση με διαδικασίες fast track.

Ουσιαστικά δεν υπάρχει απόφαση του «ελληνικού κράτους» που να μπορεί να ισχύσει χωρίς την έγκριση των δυνάμεων κατοχής! Και η κατάσταση θα χειροτερεύσει αν περάσουν τα μέτρα που σχεδιάζουν.

Υπάρχει προοπτική! Όλοι μαζί μπορούμε!

Η λύση βρίσκεται στη μεταξύ μας αλληλεγγύη και στην κοινή αντίσταση ενάντια σε όσους μας κλέβουν τη ζωή και την ελπίδα. Ενάντια σε αυτούς που παραδίδουν τη χώρα και τις στρατηγικές της υποδομές, το δημόσιο πλούτο, τη ΔΕΗ, τους μισθούς και την περιουσία μας σε κάθε είδους συμφέροντα εγχώρια και ξένα. Που μας οδηγούν στην εξαθλίωση, που απαξιώνουν τη ζωή μας και καταργούν τα δικαιώματά μας.

 Η ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ

ΚΙ ΟΧΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ

Οι διεθνείς τοκογλύφοι, η τρόικα και η «ελληνική» κυβέρνηση αποφάσισαν ανάμεσα στα άλλα, το ολοκληρωτικό ξεπούλημα όλου του ενεργειακού δυναμικού της χώρας, μαζί και τη μεγαλύτερη Ελληνική Επιχείρηση, τη ΔΕΗ. Λιγνίτες και λιγνιτωρυχεία, νερά και υδροηλεκτρικά, γραμμές και δίκτυα, εργοστάσια και εμπορία. Μετά την παραχώρηση του 17% του μετοχικού κεφαλαίου της ΔΕΗ στο ΤΑΙΠΕΔ ήδη στο νέο μνημόνιο τη σειρά παίρνει και η παραχώρηση του 51% του ΑΔΜΗΕ.

Τα πάντα ξεπουλιούνται για να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη κερδοσκοπία του μεγάλου κεφαλαίου. Αρνούμαστε να πουλήσουμε το ενεργειακό μας δυναμικό. Η ΔΕΗ, η ναυαρχίδα της βαριάς μας βιομηχανίας, μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθεί σαν βασικός μοχλός για την παραγωγική ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας.

Άμεσο και κεντρικό καθήκον μας είναι να παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις μαζί με το λαό για να αποτραπεί το περαιτέρω ξεπούλημα της Επιχείρησης του ελληνικού λαού.

Η διεκδίκηση της ηλεκτρικής ενέργειας ως κοινωνικού αγαθού δεν περιορίζεται στον αγώνα κατά των χαρατσιών, αλλά προϋποθέτει την απόρριψη της ευρωενωσιακής πολιτικής των «απελευθερώσεων των αγορών» και ταυτίζεται με την επανάκτηση υπό Δημόσιο έλεγχο του ηλεκτρενεργειακού τομέα, μια ΔΕΗ Ενιαία και Καθετοποιημένη, 100% Δημόσια με Αποκλειστικότητα σε Παραγωγή - Μεταφορά - Διανομή, που θα λειτουργεί για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και την ανάπτυξη της χώρας. Μόνο μια τέτοια ΔΕΗ μπορεί να εξασφαλίσει φθηνό ρεύμα για το λαό, χιλιάδες νέες θέσεις σταθερής εργασίας, ικανοποιητικούς μισθούς και δικαιώματα.

Αυτή είναι η ιδιαίτερη συμβολή του αγώνα των εργαζομένων στη ΔΕΗ, στον αγώνα όλων των εργαζόμενων της Ελλάδας για να απαλλαγούμε από τα μνημόνια, την συγκυβέρνηση και την τρόικα, για να κατοχυρώσουμε μια πραγματική δημοκρατία και αναπτυξιακή προοπτική για τη χώρα μας.          

Απέναντι σε αυτή την πολιτική, το συνδ. κίνημα στην Δ.Ε.Η πρέπει να αντισταθεί υπερασπιζόμενο τα συμφέροντα των εργαζομένων της Επιχείρησης και του ελληνικού λαού. Τα προηγούμενα χρόνια η ΓΕΝ.Ο.Π/Δ.Ε.Η με την στάση της δεν συνέβαλλε με συνέπεια και αποτελεσματικότητα στην ανάδειξη και διεκδίκηση των προβλημάτων της Επιχείρησης.

Είναι επιτακτική ανάγκη πλέον να οικοδομηθεί ένα μέτωπο από τις δυνάμεις εκείνες που θα αλλάζουν τους συσχετισμούς στην ΓΕΝ.Ο.Π/ Δ.Ε.Η, θα προσανατολίσει σε πορεία αγωνιστικής διεκδίκησης. Είναι ώρα η Ομοσπονδία να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη της με τους εργαζόμενους.

           Να αλλάξουμε την κατάσταση στην ΓΕΝ.Ο.Π/Δ.Ε.Η

Το ξεκίνημα μίας πορείας ενίσχυσης της αυτονομίας της από τα κόμματα και την εργοδοσία, με βαθιά ανανέωση προσώπων, με ενίσχυση της δημοκρατικής λειτουργίας των οργάνων της, την τεκμηρίωση και στήριξη της συνδικαλιστικής δράσης (συγκρότηση κλαδικού ΙΝ.Ε, συγκρότηση Ε.Υ.Α.Ε, κ.λ.π), πλήρους διαφάνειας στο εσωτερικό της (κατάργηση αμαρτωλού ρόλου Ο.Κ.Δ.Ε, κ.λ.π). Την μετατροπή της σε ισχυρό εκφραστή των εργατικών συμφερόντων της ΔΕΗ, του κλάδου της ηλεκτρικής ενέργειας και της ανάπτυξης της χώρας μας.

Στο 35^ο Εκλογοαπολογιστικό Συνέδριο της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ όσοι συγκροτήσαμε το ψηφοδέλτιο «ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΕΗ» προερχόμαστε από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους. Ο καθένας έχει τη δική του πορεία στο συνδικαλιστικό κίνημα, τις δικές του ιδεολογικές προτιμήσεις και αναφορές.

Έχοντας συναίσθηση όλων αυτών, αποφασίσαμε να κάνουμε πέρα τις διαφορές μας, να συγκροτήσουμε Μέτωπο συνδικαλιστικών Κινήσεων και προσώπων για να σηματοδοτήσουμε το κύριο και να διεκδικήσουμε το αναγκαίο: Την οριστική ρήξη με το σημερινό πολιτικό σύστημα και πριν απ’ όλα με αυτούς που έχουν την κύρια ευθύνη για τη σημερινή κατάντια, το μαύρο μέτωπο της εγκάθετης κυβέρνησης και των πολιτικών-συνδικαλιστικών στηριγμάτων της από τη ΓΣΕΕ ως το τελευταίο Σωματείο. Για να ανατραπεί η τρόικα, οι εγχώριοι συνεργάτες της και η πολιτική τους. Για να ανοίξει ο δρόμος, να γίνει ο λαός πραγματικός νοικοκύρης στον τόπο του. Για να αποκτήσουμε μια Δημοκρατία άξια της ιστορίας, των αγώνων και των θυσιών του λαού μας.

Γι’ αυτό ενώσαμε τις δυνάμεις μας κι απευθυνόμαστε σ’ όλους τους συναδέλφους, σε συνδικαλιστικές κινήσεις και σχήματα που θεωρούν ότι υπάρχει άλλος δρόμος και προοπτική.

Η Ενωτική μας αυτή προσπάθεια αποτελεί επιλογή μακράς πνοής για την παρέμβαση μας στο σ.κ της ΔΕΗ. Θεωρούμε ότι αποτελεί τη μόνη απάντηση στην σημερινή συγκυρία και φιλοδοξεί να συμβάλει στην αναζωογόνηση των Συνδικάτων και να αποτελέσει ισχυρή «ασπίδα προστασίας» απέναντι σε συνδικαλιστικές πρακτικές που απαξίωσαν και εξέθεσαν στην συνείδηση των εργαζομένων και της κοινωνίας τις πιο αγωνιστικές παραδόσεις, του ισχυρότερου Συνδικάτου της χώρας μας, της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ.

DeiNews: Ειρωνεία, ηλεκτρισμός και ιδιωτικοποίηση…

DeiNews: Ειρωνεία, ηλεκτρισμός και ιδιωτικοποίηση…: του Γιάννη Βαρουφάκη, www.lifo.gr Όταν ο Stephen Littlechild σχεδίαζε την ιδιωτικοποίηση της βρετανικής ΔΕΗ στα τέλη του 1979,...

Να δώσουμε ουσιαστικό αγώνα

                       ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
                     22 - 9 - 2012

ΓΙΑ ΝΑ ΕΡΘΕΙ Η ΝΙΚΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ

 ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ 

       ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΕΓΚΑΙΡΑ
    ΟΣΟΙ ΑΚΟΜΑ ΕΧΟΥΜΕ
ΔΟΥΛΕΙΑ (ΜΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΡΓΟΙ, ΑΡΑ ΣΕ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΜΟΙΡΑ ΑΠΟ ΕΜΑΣ) 

ΟΣΟ ΣΤΡΙΜΩΓΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΙΜΟΤΕΡΟ ΝΑ ΧΑΣΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ 5 ή 10 ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΑ - ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΣΚΛΗΡΟ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ - (ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ)

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΜΕΤΡΑ, ΠΑΡΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΚΛΕΨΟΥΝ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΑ ΑΝ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΘΙ ΤΟΥΣ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ

Στη σημερινή έκτακτη συνεδρίαση το Δ.Σ της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ ΟΜΟΦΩΝΑ έλαβε τις παρακάτω αποφάσεις.

1) Όπως είναι αυτονόητο για εμάς, ως μέλη της ΓΣΕΕ, στηρίζουμε με όλες, μα με όλες μας τις δυνάμεις την 24ώρη απεργία της ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ και καλούμε όλους τους εργαζόμενους, ανέργους, συνταξιούχους, εμπόρους, τη νέα γενιά, να δώσουν το μεγάλο παρόν.

Πρέπει ο καθένας από εμάς να κατανοήσει ότι ο ΑΡΙΘΜΟΣ όλων όσοι θα απεργήσουμε και θα διαδηλώσουμε είναι καθοριστικός παράγοντας των εξελίξεων.

Γι’ αυτό ανεξάρτητα από τις όποιες πικρίες ή παράπονα:

• Κανείς μας δεν πρέπει να κάνει το λάθος να απουσιάσει, και να στείλει λάθος μήνυμα στην κυβέρνηση.

•  Κανείς μας δεν πρέπει να δώσει την δυνατότητα σε κανένα Συνδικαλιστή να πει «Δεν τραβά ο κόσμος» και να χρησιμοποιήσει την απουσία σας ως άλλοθι για την λήψη λανθασμένων αποφάσεων.

2) Προκειμένου ο αγώνας μας να φέρει αποτελέσματα και να μην είναι απλά μια έκφραση διαμαρτυρίας αλλά και για να προετοιμαστεί και προπαγανδιστεί η απεργία με το καλύτερο τρόπο καλούμε την ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ να συντονίσουν τον αγώνα των εργαζομένων σε όλες τις ΔΕΚΟ, τον Ιδιωτικό τομέα και το Δημόσιο ώστε «όλα τα σφυριά να κτυπούν την ίδια ώρα στο ίδιο αμόνι». Ταυτοχρόνως να οργανώσουν κύμα καταλήψεων σε διάφορα Υπουργεία - Οργανισμούς και ΔΕΚΟ.

3) Καλούμε το προεδρείο της ΓΣΕΕ να συνεδριάσει, πριν την απεργία στις 26 Σεπτέμβρη και από τώρα, για να είναι γνωστό και να μην δίνεται η εντύπωση ότι ο αγώνας είναι για τα μάτια και «τουφεκιά στον αέρα», όπως λένε πολλοί εργαζόμενοι, γιατί όντως το πρόγραμμα αντίδρασης - αντίστασης είναι ελλιπές, έγκαιρα να πάρει τις σωστές αποφάσεις. 

ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΚΑΙ ΠΟΥ Ο ΣΤΟΧΟΣ ΤΟΥΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΧΙ Η ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΤΕΘΟΥΝ ΚΑΝ ΤΑ ΜΕΤΡΑ.

Έχει ιδιαίτερη αξία να είναι γνωστό ότι θα υπάρχει συνέχεια και ότι η συνέχεια θα είναι ΣΚΛΗΡΗ, ΑΡΚΕΤΕΣ ΜΕΡΕΣ πριν την ανακοίνωση των μέτρων και όχι την τελευταία στιγμή (άντε άλλη μια 24ωρη ή 48ωρη) λίγο πριν την ψήφισή τους.

4)  Το ΔΣ της Ομοσπονδίας θα συνεδριάσει εκ νέου την ερχόμενη Πέμπτη υπό το φως των όποιων εξελίξεων προκειμένου να λάβει τις τελικές του αποφάσεις.

                                      ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Το αγαθό του ρεύματος να μην γίνει μέσο κερδοσκοπίας για τα «αρπαχτικά» στο χώρο της ενέργειας

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΗ Σαράντου

Μέλος του Δ.Σ του Σωματείου Ορυχείων - Σταθμών

(Σ.Ο.Σ) ΔΕΗ  Μεγαλόπολης 

Ιδιαίτερα σημαντική για τη χώρα μας και τη ΔΕΗ είναι η απόφαση που εξέδωσε σήμερα το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης επί της προσφυγής που είχε καταθέσει η ΔΕΗ, ζητώντας την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής της 5^ης Μαρτίου 2008 και της απόφασης της 4^ης  Αυγούστου 2009 με τις οποίες χαρακτηρίζονταν ως αντίθετα με την κοινοτική νομοθεσία τα προνομιακά δικαιώματα της ΔΕΗ στην εκμετάλλευση του λιγνίτη στην Ελλάδα και τον καθορισμό συγκεκριμένων μέτρων για τη διόρθωση των αντίθετων προς τον ανταγωνισμό συνεπειών της.

Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου είναι μια σημαντική εξέλιξη, που δικαιώνει τους αγώνες του συνδ. κινήματος στη ΔΕΗ.

Είναι μια ηχηρή και αποστομωτική απάντηση στα επιχειρηματικά εκείνα συμφέροντα που επιδιώκουν να εξυπηρετήσουν τα κέρδη τους σε βάρος των αναγκών της κοινωνίας και του δημόσιου συμφέροντος.  

Είναι ένα σημαντικό πλήγμα σ’ όσους στόχευαν - και με τη διευκόλυνση ευνοϊκών αποφάσεων της Ε.Ε. - και δρομολόγησαν με την στήριξη της τρόικας και των εφαρμοζόμενων μνημονιακών και νεοφιλελεύθερων πολιτικών των κυβερνήσεων να λεηλατήσουν τη ΔΕΗ μέσω του ξεπουλήματος λιγνιτικών της Μονάδων, παραχώρησης ορυχείων, πώλησης υδροηλεκτρικών Μονάδων καθώς και παραχώρησης - ανταλλαγής ποσοστού της παραγόμενης ενέργειας.

Η Κυβέρνηση μετά - και την παραπάνω απόφαση - επιβάλλεται να προχωρήσει σε πολιτικές στήριξης της Επιχείρησης του Ελληνικού λαού για την εξυπηρέτηση των καταναλωτών και της ανάπτυξη της χώρας μας στην σημερινή συγκυρία, ενάντια στις επιδιώξεις των κερδοσκόπων ανταγωνιστών της.

Το συνδ. κίνημα θα συνεχίσει αγωνιστικά να υπερασπίζεται το δημόσιο συμφέρον, τα συμφέροντα των Ελλήνων καταναλωτών για προσιτές και φτηνές υπηρεσίες στην ηλεκτρική ενέργεια, για μέτρα και πολιτικές που θα στηρίζουν την ανάπτυξη της χώρας. 

Πανεργατική Απεργία 26 Σεπτέμβρη: Μια άλλη απεργία σε μια μάχη μακράς πνοής

Οι αντιρρήσεις, οι διαφωνίες, οι επιφυλάξεις που μπορεί να έχει η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων απέναντι στην ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, δεν πρέπει να δημιουργήσει καμιά αναστολή για την πιο μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στη Γενική Απεργία στις 26 Σεπτέμβρη. Για αυτό και η Γενική Απεργία, πρέπει να είναι μια άλλη Απεργία σε μια μάχη μακράς πνοής. Μια απεργία μακριά από κάθε λογική ρουτίνας και απλής διαχείρισης, αλλά μια δράση άξια του σκοπού και της σημασίας της.

Οι εργαζόμενοι και όλοι οι συμμετέχοντες μπορούν να μετατραπούν σε πρωταγωνιστές για την καλύτερη πολιτική και οργανωτική προετοιμασία της.

Να προσπεράσουμε την αδράνεια των συνδικαλιστικών ηγεσιών εκεί που παρατηρείται, εξαντλώντας όλες μας τις δυνάμεις, τη διαθεσιμότητα και την εφευρετικότητα μας, οργώνοντας όσο πιο πολλούς εργασιακούς χώρους και γειτονιές. Ενημερώνουμε και συσπειρώνουμε εργαζόμενους, άνεργους, συνταξιούχους, νέους και νέες, ελεύθερους μικρούς και επαγγελματίες, για να συνδιοργανώσουμε μια Γενική Απεργία, που όχι μόνο θα είναι αντάξια του ονόματός της, αλλά και θα σημάνει την αντιστροφή της κατάστασης με νικηφόρα αποτελέσματα.

Η Απεργία πρέπει να είναι ακόμα ένα στέρεο βήμα για τη συγκρότηση ενός μεγάλου κοινωνικού μετώπου που να συνιστά έναν συνεκτικό αντίπαλο πόλο, που θα φοβάται και θα υπολογίζει ο αντίπαλος, με ξεκάθαρους στόχους και αιτήματα: να μην περάσουν τα μέτρα της κοινωνικής καταστροφής, να απαλλαγούμε οριστικά από τα δεσμά του Μνημονίου και των καταστροφικών νεοφιλελεύθερων πολιτικών, να διαγραφεί το μεγαλύτερο μέρος του χρέους.

Δίνουμε δυνατό μήνυμα αντίστασης χωρίς αστερίσκους και λεκτικές ακροβασίες, όπως επιμένουν να κάνουν οι λογικές του κοινωνικού διαλόγου, της διαχείρισης και της ηττοπάθειας, που υπάρχουν στην ηγετική ομάδα του συνδικαλιστικού κινήματος.

Μόνο με πανεργατικό και λαϊκό ξεσηκωμό μπορούμε να ελπίσουμε και να διεκδικήσουμε στα σοβαρά την ανατροπή των πολιτικών τρόικας - συγκυβέρνησης - Ε.Ε.

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΗ  Σαράντου

 Αναπληρωτή Πρόεδρου της Διοίκησης του Ε.Κ.Αρκαδίας

Η τρικομματική συγκυβέρνηση υλοποιώντας μέχρι κεραίας τις επιταγές της τρόικα, και του ελληνικού κεφαλαίου προχωρά σε εγκληματική λεηλασία όσων έχουν απομείνει από τα εργατικά - λαϊκά εισοδήματα και δικαιώματα, με στόχο δήθεν την αποφυγή της χρεοκοπίας, ενώ οδηγεί ολοταχώς στη χρεοκοπία του λαού. Η επαναδιαπραγμάτευση που είχαν «υποσχεθεί» τα κόμματα που συγκυβερνούν αποδείχθηκε όνειρο θερινής νυκτός. Αυτό που έμεινε είναι τα 11,5 δις ευρώ (που θα ξεπεράσουν τα 20 δις τελικά). Η κυβέρνηση, με το νέο πακέτο σφαγιαστικών περικοπών των 11,5 δις ευρώ προωθεί: Νέα τεράστια μείωση μισθών και συντάξεων, μείωση ή κατάργηση κοινωνικών και προνοιακών επιδομάτων (ΕΚΑΣ, οικογενειακά, αναπηρικά, πολυτεκνικά κλπ), κατάργηση ή  συγχώνευση εκατοντάδων δημοσίων οργανισμών, εφεδρεία και απολύσεις εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, μέχρι να συμπληρωθεί ο αριθμός των 150.000 αποχωρήσεων μέχρι το 2015, συγχωνεύσεις - καταργήσεις νοσοκομείων, σχολείων, παιδικών σταθμών, αναστολή νέων προσλήψεων, περιορισμό των δημοσίων δαπανών για παιδεία, υγειονομική και φαρμακευτική περίθαλψη. Ταυτόχρονα οι πρόσφατες κυβερνητικές «διαρροές» περί νέων απαιτήσεων της τρόικας στον ιδιωτικό τομέα, δηλώνουν ότι έρχονται κατ’ απαίτηση των εργοδοτών νέα αντεργατικά μέτρα που αυξάνουν στο έπακρο την εκμετάλλευση με διεύρυνση της ελαστικής εργασίας, με κατάργηση του πενθήμερου και του οχτάωρου, με γενίκευση της εκ περιτροπής εργασίας, με δραστική μείωση των μισθών και κατάργηση της αποζημίωσης για τις απολύσεις. Η ανεργία έσπασε στη χώρα μας όλα τα μεταπολεμικά ρεκόρ, έχει φτάσει ήδη 24-25% και προβλέπεται να φτάσει στο τέλος του χρόνου το εφιαλτικό 28 - 30%. Οι μαζικές απολύσεις εργαζομένων έχουν γενικευτεί. Ο δημόσιος και κοινωνικός πλούτος της χώρας ξεπουλιέται αντί «πινακίου φακής». Η εκποίηση της Αγροτικής Τράπεζας, Τ.Τ και των δημοσίων επιχειρήσεων και υποδομών στρατηγικής και κοινωνικής σημασίας αποτελεί εθνικό έγκλημα, υπονομεύει ουσιαστικά το μέλλον της χώρας. Η μείωση μισθών και συντάξεων συνοδεύεται με τεράστια φορολογική επιβάρυνση εργαζομένων και συνταξιούχων με υπεραυξημένο φόρο εισοδήματος και τα χαράτσια που τον συνοδεύουν. 

Επί 2,5 χρόνια βιώνουμε την πλήρη ανατροπή των εργασιακών, μισθολογικών, ασφαλιστικών, κοινωνικών, δημοκρατικών δικαιωμάτων μας. Έχουμε γυρίσει ένα αιώνα πίσω.

Μπροστά σ’ αυτές τις εξελίξεις δεν υπάρχει κανένα περιθώριο αναμονής. Ο χρόνος τρέχει επικίνδυνα για τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα. Την ώρα που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να δώσει τη χαριστική βολή στους εργαζόμενους και στη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, οι πλειοψηφίες στη ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ παραμένουν «σιωπηλές». Οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι άνεργοι πρέπει να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας, κάνοντας όλες τις απαραίτητες τομές για να νικήσουν οι αγώνες.

Αυτό απαιτεί μια άλλη κατάσταση στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα, με αλλαγή των συσχετισμών. Με ενωτική προσπάθεια στη βάση, στα πρωτοβάθμια σωματεία, με διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας, με συντονισμό των συνδικάτων, με αποφασιστικές μορφές πάλης, με συσπείρωση των ανέργων και των ελαστικά εργαζόμενων. Απέναντι στη σφοδρή, ολομέτωπη και καλά σχεδιασμένη επίθεση το εργατικό κίνημα θα πρέπει άμεσα να οργανώσει την αντίσταση των εργαζομένων και να συμβάλει στην κινητοποίηση της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας.

Η οργάνωση της αντίστασης δεν μπορεί να εξαντληθεί σε μια αιφνιδιαστική εξαγγελία απεργίας μέσω μιας ανακοίνωσης. Απαιτείται τα συνδικάτα να αναπτύξουν κινητικότητα σε όλα τα επίπεδα, πολύμορφες δράσεις που θα κορυφωθούν με  Γενική Απεργία με στόχο τη γενικευμένη πολιτική σύγκρουση με την κυβέρνηση και την επίθεση. Η Απεργία θα πρέπει να προετοιμαστεί με μαζικές διαδικασίες στους χώρους δουλειάς, περιοδείες και οργάνωση δράσεων και γι’ αυτό απαιτείται να προχωρήσουμε χωρίς καμία καθυστέρηση. Ζητούμενο σήμερα είναι ο παλλαϊκός - γενικός ξεσηκωμός με αποφασιστικούς αγώνες διαρκείας, με αμεσότητα στην αντίδραση, αλλά και σχέδιο, πρόγραμμα και προοπτική. 

Ξαναπιάνουμε το νήμα των μεγάλων κινητοποιήσεων και αγωνιζόμαστε για: Να μην ψηφιστούν τα εφιαλτικά μέτρα των 11.5 δις. Να ακυρωθούν τα μνημόνια, η δανειακή σύμβαση και όλο το νομοθετικό πλαίσιο που σκλαβώνει τον λαό στην δικτατορία του κεφαλαίου. Για την αποδέσμευση της χώρας από την Τρόικα, τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους για την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας και την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών. Η αρχή του νέου γύρου μαζικών δυναμικών κινητοποιήσεων έγινε το Σάββατο 8/9 στη Θεσσαλονίκη, στα συλλαλητήρια της ΔΕΘ. Το αίτημα για ενωτικούς αγώνες των εργαζομένων, των ανέργων, των συνταξιούχων, των νέων, των γυναικών και όλων των κοινωνικών ομάδων που πλήττονται από την κρίση και τις κυβερνητικές πολιτικές προβάλλει πλέον επιτακτικά και αυτό φάνηκε από τις διαδηλώσεις της ΔΕΘ.

Δεν πάει άλλο - Ξεσηκωνόμαστε όλοι -  Έξω η Τρόικα - Δεν πληρώνουμε τα χρέη τους. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ  ΛΥΣΗ! 

Ή θα συνεχιστεί ο αργός μας θάνατος ή θα συστρατευθούμε σε αγώνα για την ανατροπή της πολιτικής που οδηγεί στον εργασιακό μεσαίωνα, σαρώνει δικαιώματα και κατακτήσεις, σκορπώντας τη φτώχεια, την ανεργία, τη δυστυχία.

Πλήρης ασυδοσία από τους εργολάβους στη ΔΕΗ, στο λεκανοπέδιο της Μεγαλόπολης

ΥΠΟΜΝΗΜΑ

                                                            ΜΕΓ/ΛΗ: 12 - 9 - 2012

                                                            Αρ. Πρωτ.: 1337    

                                                                                         

ΠΡΟΣ:  

Υπουργό Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής:

κ. Λιβεριάτο Ε.

Υπουργό Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης:

κ. Βρούτση Ι.

Υπουργό Προστασίας του Πολίτη: κ. Δένδια Ν.

Θέμα:  Καθεστώς παρανομίας και πλήρους 

ασυδοσίας από τις ιδιωτικές εταιρείες των

εργολάβων στα Ορυχεία  και στις Μονάδες

της Δ.Ε.Η στη Μεγαλόπολη.

Κύριοι  Υπουργοί,

Χάος και εργασιακός μεσαίωνας εξακολουθεί να επικρατεί στις εργολαβίες της ΔΕΗ από την μη τήρηση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Η απόφαση (96/2010) του Προέδρου και Διευθύνοντα Συμβούλου της Δ.Ε.Η. Α.Ε. προς τους Διευθυντές των Μονάδων και Ορυχείων για τη διασφάλιση και τήρηση της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας δεν εφαρμόζεται, με απόλυτη ευθύνη και ανοχή των Επιβλεπόντων των έργων και της Τοπικής Ιεραρχίας.

Παρ’ ότι επανειλημμένα έχει καταγγελθεί στις Τοπικές Διευθύνσεις από τα συνδικάτα του χώρου, η  παραβίαση των όρων των συμβάσεων των εταιρειών στις οποίες έχει εκχωρηθεί μέρος των δραστηριοτήτων της Δ.Ε.Η. στο Ενεργειακό Κέντρο Μεγαλόπολης (Μονάδες και Ορυχεία) συνεχίζεται. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι: Να μην εφαρμόζονται οι Συλλογικές Συμβάσεις εργασίας, να παραμένουν απλήρωτοι εργαζόμενοι για αρκετούς μήνες, να μη χορηγούνται εξοφλητικές αποδείξεις μισθοδοσίας κάθε μήνα στους εργαζόμενους για να υπάρχει στοιχειώδης έλεγχος. Επιδόματα αδείας, δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα δεν πληρώνονται και σ’ όσους πληρώνονται αυτό γίνεται συνήθως μόνο μετά από πιέσεις των εργαζομένων ή παρεμβάσεις Συνδικάτων. Δουλεύουν ανασφάλιστοι εργαζόμενοι κυρίως αλλοδαποί αλλά και Έλληνες. Εργαζόμενοι στις πιο δύσκολες και ανθυγιεινές εργασίες είναι ασφαλισμένοι με μικτή ασφάλιση ΙΚΑ αντί για βαρέα και ανθυγιεινά ή με λιγότερες από τις πραγματικές ημέρες απασχόλησης. Η εντατικοποίηση της εργασίας ξεπερνάει κάθε όριο, με 10ωρα και 12ωρα αφού οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να απασχολούνται πέραν του κανονικού τους ωραρίου καθημερινά. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ το ημερήσιο ωράριο εργασίας στα Ορυχεία που δηλώνεται από τις εταιρείες στο Σ.ΕΠ.Ε είναι 09:00 έως 17:00 εργάζονται όμως από 07:00 - 18:00. Δεν τηρείται το 5θήμερο αφού απασχολούνται Σάββατα και Κυριακές, χωρίς να τους καταβάλλονται οι αντίστοιχες αποδοχές καθώς και οι ασφαλιστικές τους εισφορές. Τα μέτρα προστασίας της υγείας και ασφάλειας είναι ανύπαρκτα, ακόμη και εργατικά ατυχήματα ούτε καν δηλώνονται. Δεν ισχύουν οι κανόνες του Κ.Ο.Κ, αρκετά φορτηγά και μηχανήματα δεν έχουν πινακίδες, άδειες κυκλοφορίας και ασφαλιστήρια συμβόλαια, χωρίς φώτα, με υπέρβαρα φορτία, προκαλώντας ρύπανση, με οδηγούς ή χειριστές που σε αρκετές περιπτώσεις δεν κατέχουν το ανάλογο επαγγελματικό δίπλωμα οδήγησης ή και τα απαιτούμενα από τον νόμο προσόντα και νομιμοποιητικά έγγραφα.

Τεράστιες είναι οι ευθύνες της Διοίκησης και της Ιεραρχίας της ΔΕΗ γιατί δεν έχουν λάβει ουσιαστικά μέτρα για να διορθωθεί η κατάσταση αυτή παρά και τις συνεχείς επισημάνσεις και τις διαμαρτυρίες των εργαζομένων και των συνδικάτων.

Το Σ.ΕΠ.Ε Αρκαδίας αποσπασματικά πραγματοποιεί ελέγχους - και αυτό μετά από τις έντονες και συχνές πιέσεις των συνδικάτων - χωρίς μέχρι τώρα να έχει συμβάλλει στην εφαρμογή στοιχειωδώς της εργατικής νομοθεσίας, των μέτρων ασφαλείας και τήρησης των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Η Επιθεώρηση Μεταλλείων Νοτίου Ελλάδας πραγματοποίησε τακτικό έλεγχο το 2011 - ο προηγούμενος ήταν το 2006 - στους χώρους των ορυχείων του Λ.Κ.Μ προκειμένου να ελέγξει το έργο και τις συνθήκες εργασίας των απασχολουμένων και περιορίζεται η παρουσία της μόνο μετά από σοβαρά εργατικά ατυχήματα.

Κύριοι  Υπουργοί,

Το Δ.Σ του Σ.Ο.Σ ΔΕΗ Μεγ/λης σας καλεί να προχωρήσετε στα απαραίτητα μέτρα ενίσχυσης και επάνδρωσης με προσωπικό και μέσα των αρμόδιων υπηρεσιών της πολιτείας (Σ.ΕΠ.Ε. - Ι.Κ.Α. - Ε.Μ.Ν.Ε., κ.λ.π) εντείνοντας τη δράση τους με ουσιαστικούς και αποτελεσματικούς ελέγχους για να εφαρμόζεται η νομιμότητα, η εργατική νομοθεσία και οι όροι προστασίας της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων.

Να παρέμβετε άμεσα προς την Διοίκηση της Δ.Ε.Η. Α.Ε. προκειμένου να επιτευχθεί  η τήρηση των όρων των συμβάσεων μεταξύ της Δ.Ε.Η και των αντίστοιχων εργολάβων στα Ορυχεία και τις Μονάδες της Δ.Ε.Η. Α.Ε. στη Μεγαλόπολη. 

         Για  το  Δ.Σ  του  Σ.Ο.Σ  Δ.Ε.Η   ΜΕΓ/ΛΗΣ

  Ο  ΠΡΟΕΔΡΟΣ                      Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

   

  ΜΑΓΚΛΑΡΑΣ  Ι.                       ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΣ  Κ.

  

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ:

Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο Δ.Ε.Η Α.Ε: 

κ. Ζερβό Α.

Ειδικό Γραμματέα Σ.ΕΠ.Ε.:  κ.  Σούκο  Γ.

Γ.Δ/ΟΡ.:  κ.  Νικολακάκο  Π.

Γ.Δ/Π.:  κ.  Κοπανάκη  Ι.

Διευθυντή Δ.Ε.Θ:  κ.  Παναγιάρη  Ε.

Διευθυντή Λ.Κ.Μ:  κ.  Κουστέρη  Π.

Διευθύντρια ΔΥΑΕ:  κ. Τολάκη  Μ.

Διευθυντή Α.Η.Σ - Μ:  κ. Κάππο  Β.

Διευθυντή Α.Η.Σ  Μ - Β:  κ. Λαμπρόπουλο  Λ. 

ΓΕΝ.Ο.Π / Δ.Ε.Η - Κ.Η.Ε  - Ε.Κ.Αρκαδίας

Πολιτικά Κόμματα

Μ.Μ.Ε

ΣΤΟ ΤΑΙΠΕΔ ΓΙΑ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΟ 17% ΤΗΣ ΔΕΗ!

Σε εφαρμογή η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που καταργεί την ελάχιστη συμμετοχή του δημοσίου στις ΔΕΚΟ!

Ολοκληρώθηκε η μεταβίβαση άνευ ανταλλάγματος, από το Ελληνικό Δημόσιο, των δικαιωμάτων ψήφου των 39.440.000 μετοχών ΔΕΗ (ποσοστό 17%) στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, σύμφωνα με την από 11/09/2012 σύμβαση παραχώρησης δικαιωμάτων ψήφου μεταξύ του ΤΑΙΠΕΔ ΑΕ και του Ελληνικού Δημοσίου. 

Όπως ανακοινώθηκε, η μεταβολή στα δικαιώματα ψήφου επήλθε, κατόπιν εκτέλεσης εξωχρηματιστηριακής συναλλαγής, σύμφωνα με τις διατάξεις των παραγράφων 4 και 5 του άρθρου 2 του Ν.3986/2011 «Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015» (ΦΕΚ152/Α) και της υπ. αριθμ. 206/2012 (ΦΕΚ 1363) απόφασης της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων (ΔΕΑΑ). 

Σημειώνεται ότι, μετά από τη μεταβολή αυτή, το ποσοστό του Ελληνικού Δημοσίου στα δικαιώματα ψήφου μετοχών ΔΕΗ διαμορφώνεται στο 34,123% και το ποσοστό του ΤΑΙΠΕΔ στο 17%. 

Το Ελληνικό Δημόσιο, ελέγχοντας 100% το ΤΑΙΠΕΔ, ελέγχει έμμεσα τα ανωτέρω δικαιώματα ψήφου. 

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Αγανάκτηση και οργή επικρατεί στους εργαζόμενους από το χθεσινό εργατικό ατύχημα (το δεύτερο μετά το θανατηφόρο στον Θ21 σε λιγότερο από 3 βδομάδες) με τον άτυχο συνάδελφο Γεωργακόπουλο Γεώργιο, ο οποίος υπέστη σοβαρά στο πρόσωπο και στα χέρια, στην Νο 2 ταινία του αποθέτη Α11 στην προσπάθεια του για κατάσβεση φωτιάς στο μηχάνημα.

Για το παραπάνω συμβάν σοβαρές ευθύνες αναλογούν στην Τοπική Διεύθυνση του ΛΚΜ για την αδικαιολόγητη πίεση που εξασκεί στους εργαζόμενους αγνοώντας τις δύσκολες και αντίξοες συνθήκες εργασίας στα ορυχεία στα πλαίσια των γενικότερων πολιτικών απαξίωσης και διάλυσης της ΔΕΗ.

Καλούμε την Τοπική Διεύθυνση του Λ.Κ.Μ να λάβει τα αναγκαία μέτρα για την τήρηση των κανόνων ασφαλείας στην εργασία για να αποφευχθεί η εκδήλωση εργατικών ατυχημάτων, για να μην θρηνήσουμε άλλες  ανθρώπινες ζωές στο βωμό της παραγωγής, εγκαταλείποντας αυταρχικές και αλλοπρόσαλλες πρακτικές.

Ευχόμαστε περαστικά στον άτυχο συνάδελφό μας και κουράγιο στην οικογένειά του.

Η εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας και η τήρηση των μέτρων για την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων αποτελεί πρώτη προτεραιότητα.

Καλούμε τους συνάδελφους να προστατέψουν τους εαυτούς τους, τηρώντας τα μέτρα ασφαλείας στην εργασία.

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ

 ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ   

                                    ΦΤΑΝΕΙ  ΠΙΑ !

  

Το  Δ.Σ  του  Σ.Ο.Σ  ΔΕΗ  Μεγ/λης

  

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ: Διευθυντή Λ.Κ.Μ  -  Γ.Δ/Ορυχείων  -  Ε.Μ.Ν.Ε. - ΜΜΕ

Κάτω τα χέρια από τη ΔΕΗ

Η ιδιωτικοποίηση του τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας είναι καταστροφική για την οικονομία, την κοινωνία και τα εθνικά συμφέροντα της χώρας

Πληρωμή Ιατροφαρμακευτικών Δαπανών

Ενημέρωση από ΠΕ.Κ.Α  Μεγαλόπολης

Ενεργειακός Τομέας: Η κρίσιμη μάχη για την επιβίωση της κοινωνίας

Μύθοι και ιδεοληψίες γύρω από την απελευθέρωση

 της αγοράς ενέργειας

Των: Γιάννη Μάργαρη, Αργύρη Αλτιπαρμάκης, Ramin Moslemian*

Μετά τη μάχη που δόθηκε στο κομμάτι των κρατικών χρεών και στα προγράμματα λιτότητας, έφτασε και η μάχη για το ποιος ελέγχει τον ενεργειακό τομέα και κυρίως με ποιο σκοπό. Αν και από παντού ανακοινώνεται ότι η ενέργεια είναι προσοδοφόρο έδαφος για επενδύσεις - μεταξύ άλλων βέβαια κεντρικών παραγωγικών τομέων και υποδομών που ιδιωτικοποιούνται βιαίως στη φάση αυτή της οικονομικής και πολιτικής κρίσης-, αυτό που αποκρύπτεται είναι το γεγονός ότι έχουμε μπει σε περίοδο ριζικών αλλαγών του ενεργειακού συστήματος, τόσο ως προς την τεχνολογία και τις πηγές ενέργειας όσο και ως προς την ιδιοκτησία και τον έλεγχό τους. Η πρόσβαση στην ενέργεια για μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού αμφισβητείται με οδυνηρές συνέπειες για την αναπαραγωγή της κοινωνίας.

Ειδικά στην Ευρώπη της νεοφιλελεύθερης ιδεοληψίας των κομισάριων και των επιτρόπων, και δη στην Ελλάδα των ξεπεσμένων εκπροσώπων αυτών, τα σχέδια για πώληση της ΔΕΗ μάς εισάγουν στην επόμενη φάση της παγκόσμιας σύγκρουσης γύρω από τον έλεγχο των βασικών μέσων παραγωγής και επιβίωσης.

Ο τρόπος με τον οποίο η εγχώρια προπαγάνδα επιχειρεί να παρουσιάσει την κατάσταση ειδικά για τη ΔΕΗ βασίζεται σε μια σειρά από μύθους και ψεύδη, τόσο στο πολιτικό-οικονομικό κομμάτι της συζήτησης όσο και στο τεχνικό κομμάτι σχετικά με τις ανάγκες και την πορεία του ενεργειακού τομέα στην Ελλάδα.

 Ο μύθος του ανταγωνισμού στον ενεργειακό τομέα

Οι λόγοι οι οποίοι παρατίθενται για την απελευθέρωση διαφόρων αγορών αφορούν τα οφέλη του ανταγωνισμού. Σύμφωνα με το κλασικό οικονομικό μοντέλο, η ελεύθερη αγορά, αντίθετα με τα μονοπώλια, επιτυγχάνει ταυτόχρονα την αύξησή της διαθέσιμης ποσότητας του προϊόντος και την πτώση των τιμών. Σε κάθε βιβλίο οικονομικών όμως, αυτή η παρατήρηση συνοδεύεται από έναν ευδιάκριτο αστερίσκο που παραπέμπει στις απαραίτητες προϋποθέσεις για να συμβεί αυτό. Στην περίπτωση που αυτές δεν πληρούνται, είναι αμφίβολο κατά πόσον ο ανταγωνισμός θα βοηθήσει τους καταναλωτές. Η κεντρική μας θέση είναι ότι η αγορά ηλεκτρισμού συσσωρεύει πολλά ιδιάζοντα χαρακτηριστικά που αποτρέπουν την εκπλήρωση των απαραίτητων αυτών συνθηκών.

Σε πρώτο επίπεδο, για να αποδώσει οφέλη η απελευθέρωση απαιτείται το μοίρασμα της παραγωγής σε αρκετές διαφορετικές εταιρείες προκειμένου καμία από αυτές να μην έχει κυρίαρχο, μονοπωλιακό ρόλο ώστε να μπορεί να χειραγωγήσει τις τιμές του ηλεκτρισμού. Η παραγωγή ηλεκτρισμού όμως διακρίνεται από εκτεταμένες οικονομίες κλίμακας και απαιτεί τεράστια επενδυτικά κεφάλαια: οι θερμικοί σταθμοί, όπως οι λιγνιτικοί της ΔΕΗ, έχουν σημαντικά μεγαλύτερη αποδοτικότητα (efficiency) όσο αυξάνεται το μέγεθός τους. Στη χώρα μας η κατασκευή και λειτουργία τέτοιων θερμικών σταθμών βάσης, δηλαδή σταθμών που καλύπτουν τις μόνιμες ανάγκες της κατανάλωσης, έχει γίνει μόνο από τη ΔΕΗ. Χαρακτηριστικά, η νέα μονάδα που προγραμματίζει να κατασκευάσει η ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα, η μονάδα 5, η οποία θα αντικαταστήσει αντι-οικονομικές και ρυπογόνες μονάδες της, έχει προϋπολογισθεί σε 1 δισ. 400 εκατ. ευρώ. Το γεγονός ότι η εγκατεστημένη ισχύς (capacity) παραγωγής των βασικών θερμικών σταθμών δεν μπορεί να είναι αποδοτική κάτω από ένα όριο, σημαίνει ότι δεν μπορεί να συμβεί η διάσπαση αυτής της παραγωγής σε πολλούς «παίκτες», όπως απαιτεί μια ανταγωνιστική αγορά. Αντιθέτως, θα οδηγηθούμε σε ένα ολιγοπωλιακό σκηνικό, το οποίο είναι ιδιαίτερα αμφίβολο αν θα λειτουργήσει αποτελεσματικότερα από το σημερινό ολιγοπώλιο της ΔΕΗ.

Το παράδειγμα της Καλιφόρνια το 2000-01 δείχνει τα προβλήματα που δημιουργεί μια τέτοια αγορά, όπου εταιρείες όπως η Enron εσκεμμένα δημιουργούσαν ελλείψεις στην αγορά ώστε να ωθήσουν τις τιμές στα ύψη.

Επιπλέον, άλλη μια προϋπόθεση του ανταγωνισμού, η ελεύθερη είσοδος και έξοδος εταιρειών από την αγορά ηλεκτρισμού, δυσχεραίνεται περαιτέρω από τη δημιουργία ολιγοπωλιακής αγοράς. Αγορές με τέτοια χαρακτηριστικά τείνουν να ακολουθούν πρακτικές καρτέλ και αθέμιτου ανταγωνισμού, με παροδικές μειώσεις τιμών που έχουν στόχο την εκδίωξη των νεοεισελθόντων στην αγορά. Πρακτικά, λόγω της κλίμακας αυτής της αγοράς, η απελευθέρωση σε ευρωπαϊκό επίπεδο δεν οδήγησε στην είσοδο νέων παικτών στην παραγωγή ενέργειας, όπου οι περισσότερες χώρες έχουν νέες 1-4 εταιρειών παραγωγής, όπως και η χώρα μας. Σε άλλες χώρες, η αύξηση των εταιρειών σε εθνικό επίπεδο συνοδεύτηκε από ταυτόχρονη μείωση στο ευρωπαϊκό, καθώς π.χ. η γαλλική EDF και η γερμανική Ε.ΟΝ επιδόθηκαν στην εξαγορά και το μοίρασμα των μονοπωλίων άλλων κρατών. Δημιουργήθηκε λοιπόν μια ψευδαίσθηση διάσπασης των μονοπωλίων, ενώ στην πραγματικότητα η δύναμη των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών εταιρειών μεγάλωσε και η συγκέντρωση των μεριδίων αγοράς αυξήθηκε.

Στον τομέα της εμπορίας, το γεγονός ότι ο ηλεκτρισμός είναι ομοιογενές προϊόν, γεγονός που σημαίνει ότι ανταγωνιστικές υπηρεσίες δεν μπορούν να προσφέρουν πραγματικά διαφορετικά 'πακέτα', όπως στον χώρο των τηλεπικοινωνιών, οδηγεί τις εταιρείες κυρίως στον ανταγωνισμό μέσω marketing και διαφήμισης, επιφέροντας πρόσθετο κόστος στην βιομηχανία που μετακυλίεται στους καταναλωτές και ακυρώνει σε κάποιο βαθμό τα υποτιθέμενα οφέλη από την υιοθέτηση ανταγωνιστικού πλαισίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ανάπτυξη του ανταγωνισμού στην εμπορία δεν έχει οδηγήσει σε καμία χώρα στη μείωση των τιμών ή στη βελτίωση της ποιότητας του προϊόντος (ηλεκτρισμού) για τον καταναλωτή, τα οποία είναι η βασική επιδίωξη και θεωρητικά το αποτέλεσμα αυτής της λειτουργίας. Μάλιστα, για να ανοίξει η αγορά απαιτείται σήμερα η άνοδος των τιμών για τους μικρούς καταναλωτές ώστε να αυξηθούν τα διανεμόμενα κέρδη.

Ανταγωνισμός και τεχνολογική καινοτομία

Είναι πιθανό να ισχυρισθεί κανείς ότι η προσπάθεια από τις εταιρείες παροχής ηλεκτρισμού να αποκτήσουν κυρίαρχη θέση στην αγορά είναι ευκταία εξέλιξη, αφού θα οδηγήσει στην καινοτομία και την ανάπτυξη της τεχνολογίας της παραγωγής και διάθεσης ηλεκτρισμού. Δεν είναι όμως καθόλου ξεκάθαρο ότι υπάρχει τέτοια αιτιακή σχέση ανάμεσα στον ανταγωνισμό και την τεχνολογική εξέλιξη. Το παράδειγμα που συχνά παρουσιάζεται ως επιτυχημένο πρότυπο είναι η ραγδαία πρόοδος των τηλεπικοινωνιών που συνοδεύτηκε από την απελευθέρωση της αγοράς. Κανείς όμως δεν μπορεί να ισχυριστεί με βεβαιότητα ότι η απελευθέρωση οδήγησε στην τεχνολογική πρόοδο και όχι το αντίθετο, αφού η πτώση του κόστους συντήρησης και εγκατάστασης του δικτύου και η ασύρματη/κινητή τεχνολογία έκανε πιο εφικτή την είσοδο νέων εταιρειών και τη μείωση των τιμών που αυτόματα αποδόθηκε στον ελεύθερο ανταγωνισμό. Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι η τεχνολογική αυτή πρόοδος θα είχε συμβεί, αν η απελευθέρωση είχε συμβεί τη δεκαετία του '50. Η τεχνολογική πρόοδος έχει τον δικό της ρυθμό, που δεν προσφέρεται για εύπεπτες, μονοπαραγοντικές εξηγήσεις. Η τεχνολογική πρόοδος επίσης δεν συμβαίνει με έναν ουδέτερο τρόπο. Τα τελευταία χρόνια υπήρξε σημαντική τάση διοχέτευσης κεφαλαίων για την έρευνα στον τομέα του ηλεκτρισμού, με εκπεφρασμένο στόχο την ανάπτυξη τεχνολογιών που θα διευκόλυναν την δημιουργία και εξάπλωση της ελεύθερης αγοράς. Παρ’ όλ’ αυτά, αυτές οι προσπάθειες δεν έχουν γενικά επιτύχει, με ένα πολύ μικρό ποσοστό καταναλωτών να επιλέγουν την συχνή αλλαγή προμηθευτή ηλεκτρικής ενέργειας.

Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα της ανάπτυξης ελεύθερων αγορών ηλεκτρισμού είναι η έλλειψη επενδύσεων για την επέκταση της παραγωγής. Λόγω της κλίμακας των κεφαλαίων που απαιτείται και παρά τα διάφορα οικονομικά κίνητρα που έχουν δοθεί, πολύ λίγες επενδύσεις σε νέους θερμικούς σταθμούς έχουν γίνει. Η οικονομική βιβλιογραφία δείχνει ότι τέτοιες πρωτοβουλίες απαιτούν κεφάλαια και ανάληψη ρίσκου τέτοιου μεγέθους που μόνο το κράτος μπορεί να εγγυηθεί.

Με τα παραπάνω προσπαθήσαμε να δείξουμε ότι ακόμα και στο πλαίσιο της φιλελεύθερης θεωρίας του ανταγωνισμού είναι ευλόγως αμφίβολο αν θα υπάρξει όφελος από την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρισμού για τους πολίτες, ειδικά αν αυτή απλώς συνίσταται στην πώληση της ΔΕΗ και τη δημιουργία ενός ιδιωτικού μονοπωλίου. Το ζήτημα όμως της πώλησης της ΔΕΗ πρέπει να τεθεί σε μια ευρύτερη βάση. Η πρόσβαση στον ηλεκτρισμό δεν είναι μια αποκομμένη υπηρεσία, ξέχωρη από τις υπόλοιπες διεργασίες της κοινωνίας.

Ο δημόσιος χαρακτήρας του ηλεκτρισμού αντανακλά ακριβώς την αναγνώριση ότι είναι ένα απαραίτητο αγαθό για την ισότιμη συμμετοχή στην κοινωνία. Η σύνδεση της διανομής του με διαδικασίες αγοράς μπορεί να έχει τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα, ιδιαίτερα σε ένα τόσο ρευστό πολιτικό και ρυθμιστικό καθεστώς και να οδηγήσει στην υψηλότερη τιμολόγηση ή και στον αποκλεισμό κάποιων πολιτών από την παροχή του. Κάτι τέτοιο θα είχε ευνόητα καταστροφικές συνέπειες για αυτούς και τον υποβιβασμό τους σε μια υποκατηγορία πολιτών.

Επίσης, πέρα από το ενδεχόμενο ελλείψεων, ο αναδιανεμητικός ρόλος της ΔΕΗ ως κρατικού μονοπωλίου εσκεμμένα συσκοτίζεται και υποτιμάται. Αυτή τη στιγμή, ακολουθώντας κάποια κοινωνική πολιτική, το κόστος της ενέργειας κάποιων κατηγοριών καταναλωτών συμπληρώνεται μέσω των λογαριασμών άλλων κατηγοριών. Ουσιαστικά, τα φτωχότερα νοικοκυριά και οι αγρότες πληρώνουν μειωμένο λογαριασμό ενώ τα νοικοκυριά που βρίσκονται πάνω από κάποιο επίπεδο κατανάλωσης πληρώνουν αυξημένο λογαριασμό, αφού υποτίθεται ότι η κατανάλωση αντανακλά την οικονομική τους ευρωστία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα άσκησης κοινωνικής πολιτικής είναι το Οικιακό Κοινωνικό Τιμολόγιο που καθιερώθηκε για την ανακούφιση των οικονομικά ασθενέστερων πολιτών και επιβάρυνε αποκλειστικά τη ΔΕΗ. Είναι προφανές ότι μια απελευθέρωση της αγοράς θα σήμαινε την αναδιανομή του κόστους λειτουργίας της αγοράς ηλεκτρισμού εις βάρος των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων.

Έχει ενδιαφέρον να δει κανείς το πώς λειτουργεί σήμερα η απελευθέρωση της αγοράς του ηλεκτρισμού στη χώρα μας και πόσο βασίζεται στον ελεύθερο ανταγωνισμό των συμμετεχόντων σε αυτήν. Η λειτουργία της αγοράς ενέργειας στην Ελλάδα αποτελείται από δύο αγορές. Η χονδρεμπορική αγορά η οποία αφορά κυρίως την παραγωγή ενέργειας είναι πλήρως απελευθερωμένη και βασίζεται σε προσφορές ενέργειας και τιμών από τους παραγωγούς και εισαγωγείς στον λειτουργό της αγοράς. Με βάση τις προσφορές εντάσσονται στο σύστημα οι πλέον οικονομικές μονάδες και αποζημιώνονται με το κόστος της τελευταίας (πιο ακριβής) μονάδας που εντάσσεται. Στη λιανεμπορική αγορά οι πάροχοι (έμποροι) ενέργειας αγοράζουν την ενέργεια από τον λειτουργό της αγοράς και την πωλούν στους καταναλωτές σε τιμές που ρυθμίζονται από την Πολιτεία. Το σύστημα αυτό (mandatory pool) το οποίο σχεδιάστηκε το 2003, χαρακτηρίζεται από σημαντικές στρεβλώσεις σε βάρος της ΔΕΗ και υπέρ των ιδιωτών παικτών των αγορών αυτών έχοντας οδηγήσει σήμερα ολόκληρη την αγορά ενέργειας στα πρόθυρα κατάρρευσης. Μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα στρεβλώσεων είναι:

Το άνοιγμα της λιανεμπορικής αγοράς βασίσθηκε στην εκμετάλλευση της δυνατότητας που δόθηκε σε ιδιωτικές επιχειρήσεις εμπορίας να προσελκύουν τα κερδοφόρα τιμολόγια της ΔΕΗ και μάλιστα χωρίς ανταγωνισμό, αφού δεν επιτρεπόταν στη ΔΕΗ να μειώσει τις τιμές της. Η απώλεια για τη ΔΕΗ ήταν ακόμα μεγαλύτερη αφού τα κερδοφόρα τιμολόγια κάλυπταν την διαφορά του κόστους από τα ζημιογόνα τιμολόγια, τα οποία όπως αναφέρθηκε παραπάνω, είχαν επιβληθεί για λόγους κοινωνικής πολιτικής ή πολιτικής ενίσχυσης της Βιομηχανίας και φυσικά συνέχισε να προμηθεύει μόνο η ΔΕΗ. Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά την κάποια ατελή προσπάθεια άρσης των διαφορών αυτών στα τιμολόγια, οι τέσσερις κύριοι προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας της λιανικής αγοράς δεν μπόρεσαν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους (τους αφαιρέθηκε η άδεια λειτουργίας) αφήνοντας χρέη στη ΔΕΗ και ΔΕΣΜΗΕ πλέον των 200 εκατ. και υποχρεώνοντας τη ΔΕΗ να παρέχει ηλεκτρική ενέργεια σχεδόν στο 100% των καταναλωτών της χώρας (99% τον Απρίλιο 2012). Δηλαδή, η λιανεμπορική αγορά δεν υφίσταται πλέον στην Ελλάδα. Ας σημειωθεί ότι η ΔΕΗ, ως προμηθευτής τελευταίου καταφυγίου, είναι υποχρεωμένη να παρέχει ηλεκτρική ενέργεια σε κάθε καταναλωτή χωρίς δικαίωμα επιλογής και με τιμολόγια ρυθμιζόμενα από την Πολιτεία, ακόμα και αν αναγκάζεται να εισάγει πανάκριβη ενέργεια που δεν καλύπτει το κόστος της.

Στη χονδρεμπορική αγορά το μερίδιο της ΔΕΗ τον Απρίλιο του 2012 ήταν 63% έναντι 37% των ανεξάρτητων Παραγωγών και Εισαγωγέων. Θα έλεγε κανείς ότι, έστω και με τους περιορισμούς του ολιγοπωλίου, η αγορά αυτή έχει απελευθερωθεί. Για να διασφαλισθεί όμως η βιωσιμότητα των επενδύσεων των ανεξάρτητων Παραγωγών η Εμπορία της ΔΕΗ, η οποία όπως είδαμε προμηθεύει το 100% σχεδόν των καταναλωτών, είναι υποχρεωμένη να καλύπτει το μεταβλητό κόστος λειτουργίας αυτών των μονάδων προσαυξημένο κατά 10%. Οι μονάδες αυτές, αν και δεν είναι οι πιο οικονομικές, έχουν τη δυνατότητα να παραμένουν σε λειτουργία παραβιάζοντας την προτεραιότητα ένταξης αφού εισπράττουν και με το παραπάνω το κόστος λειτουργίας τους. Δηλαδή η ΔΕΗ υποχρεώνεται να πριμοδοτεί τους ανταγωνιστές της με κόστη που το 2011 ανήλθαν σε 131 εκατ. ευρώ και το 2012 εκτιμώνται σε 200-250 εκατ. ευρώ, ενώ το Σύστημα λειτουργεί αντιοικονομικά με μη αναγκαία κατανάλωση εισαγόμενου φυσικού αερίου ακόμα και σε περιόδους χαμηλής ζήτησης.

Οι στρεβλώσεις στη λειτουργία της αγοράς, οι επιβληθέντες ειδικοί φόροι καυσίμου στο ντήζελ, μαζούτ και φυσικό αέριο, αλλά και εξωγενείς παράγοντες αύξησης των τιμών των καυσίμων είναι οι κύριοι παράγοντες που παρά την εντυπωσιακή μείωση της μισθοδοσίας έχουν προκαλέσει τεράστιες οικονομικές απώλειες στη ΔΕΗ. Η χρησιμοποίηση της ΔΕΗ ως φοροεισπρακτικού μηχανισμού του τέλους ακίνητης περιουσίας, του γνωστού ως «χαράτσι της ΔΕΗ» πέρα από την τεράστια δυσφήμισή της, έχει περαιτέρω οδηγήσει τη ΔΕΗ στην τωρινή τραγική οικονομική κατάσταση με τα χρέη του Δημοσίου και των καταναλωτών να ξεπερνούν το 1 δισ. ευρώ τον Μάρτιο 2012 και τις επισφαλείς απαιτήσεις στα 500 εκατ. ευρώ. Έτσι, ενώ το 2010 η ΔΕΗ έκλεισε με 550 εκατ. ευρώ κέρδη, το 2011 ανακοίνωσε 150 εκατ. ευρώ ζημιές. Η μείωση της τιμής της μετοχής της ΔΕΗ στο ίδιο διάστημα οδήγησε σε χρηματιστηριακή αξία περίπου ίση με 464 εκατ., ποσό που αντιστοιχεί στο ένα τρίτο του προϋπολογισμού μίας μόνο από τις προγραμματισμένες μονάδες της (Πτολεμαΐδα 5). Είναι προφανές ότι πιθανή χρεωκοπία της ΔΕΗ θα οδηγήσει σε κατάρρευση ολόκληρη των αγορά ενέργειας, αφού η λειτουργία των ιδιωτών παραγωγών και ανταγωνιστών της στηρίζεται και τροφοδοτείται από τη ΔΕΗ. Είναι προφανές επίσης ότι η ΔΕΗ έχει οδηγηθεί σε αυτό το σημείο ώστε η ιδιωτικοποίηση της με οποιοδήποτε τρόπο να φαντάζει ως φυσιολογική εξέλιξη της αδυναμίας της να λειτουργήσει αποδοτικά με την παρούσα της μορφή αγνοώντας όλα τα εμπόδια που της βάζει η ίδια η Πολιτεία. Ενδεχομένως μία ιδιωτική ΔΕΗ, απαλλαγμένη από όλα αυτά τα βαρίδια να μπορέσει να λειτουργήσει καλύτερα, έχοντας απωλέσει όμως τον κοινωνικό της χαρακτήρα σε όφελος των ιδιοκτητών της. Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι αυξηθεί ο ανταγωνισμός στη χονδρεμπορική αγορά με τη δημιουργία μικρών «ΔΕΗ», οι οποίες θα πωληθούν σε ιδιώτες που θα ανταγωνίζονται στην αγορά ενέργειας, η αμφίβολη μείωση του κόστους παραγωγής δεν θα έχει το παραμικρό όφελος για τον καταναλωτή, αφού η μείωση αυτή δεν συνδέεται, όπως αναλύθηκε παραπάνω, με τις τιμές της λιανεμπορικής αγοράς.

Δημοσιεύτηκε στην ΑΥΓΗ  22/07/2012 & 24/07/2012

* Ο Γ. Μάργαρης είναι ερευνητής - επίκ. καθηγητής Πολυτεχνείο Δανίας

* Ο Αργύρης Αλτιπαρμάκης είναι ερευνητής - αναλυτής αγορών ενέργειας στο Πολυτεχνείο Δανίας

* Ο Ramin Moslemian είναι μεταδιδακτορικός ερευνητής - αναλυτής στο Πολυτεχνείο Δανίας